در حالی که شمارش معکوس برای آغاز سال تحصیلی جدید آغاز شده، جزیره کیش همچنان با چالش‌های جدی در حوزه آموزش و پرورش دست به گریبان است؛
در حالی که شمارش معکوس برای آغاز سال تحصیلی جدید آغاز شده، جزیره کیش همچنان با چالش‌های جدی در حوزه آموزش و پرورش دست به گریبان است؛ چالش‌هایی که دیگر نمی‌توان آن‌ها را به تأخیر انداخت یا با وعده‌های کلیشه‌ای، روی آن را پوشاند.
از کمبود نیروهای متخصص آموزشی گرفته تا ضعف در زیرساخت‌های مدارس دولتی، از سردرگمی اولیا در ثبت‌نام‌ها تا مهاجرت پنهان معلمان کاربلد به شهرهای دیگر، وضعیت به‌گونه‌ای است که اگر فکری نشود، سال تحصیلی جدید نیز همچون سال‌های گذشته، با بی‌نظمی، نارضایتی و کاهش کیفیت همراه خواهد بود.
کیش، جزیره‌ای که خود را الگویی از توسعه و پیشرفت معرفی می‌کند، سال‌هاست در حوزه آموزش، نه‌تنها الگو نبوده، بلکه حتی از میانگین کشوری نیز عقب‌تر مانده است. این‌که خانواده‌ها به ناچار فرزندان خود را به مدارس غیردولتی پرهزینه می‌سپارند یا برای آموزش بهتر، به مهاجرت از جزیره می‌اندیشند، نشان از شکاف عمیقی دارد که بین شعارهای توسعه‌محور و واقعیت‌های تلخ زندگی روزمره در کیش به‌وجود آمده است.
در این میان، اداره آموزش و پرورش کیش، نه‌تنها پاسخ‌گوی دغدغه‌ها نبوده، بلکه با نوعی بی‌تفاوتی ساختاری، روند فرسایشی را ادامه داده است. تغییرات مدیریتی بدون برنامه، نبود چشم‌انداز بلندمدت، ضعف در تعامل با رسانه ها و نهادهای شهری، و البته نبود شفافیت در عملکرد، از جمله مسائلی هستند که باعث شده امروز، آموزش و پرورش کیش در وضعیت هشدار قرار گیرد.
اگر آموزش را زیربنای توسعه می‌دانیم، پس نمی‌توان نسبت به این وضعیت سکوت کرد. لازم است که مسئولان منطقه آزاد و وزارتخانه ، با جدیت به میدان بیایند و برای نجات آموزش در کیش، اقداماتی فوری، شفاف و ساختاری انجام دهند.
دیگر زمان آزمون و خطا نیست. هر تأخیری، بهایی دارد که کودکان و آینده‌سازان این سرزمین باید بپردازند.
